کانون بسیج اساتید منطقه تربت جام،فریمان و تایباد در خراسان رضوی

 

در محضر بهجت

امروز یعنی 27 اردیبهشت 1388 خبر تأسف بار ارتحال عالم ربانی و فاضل صمدانی و عارف بالله حضرت آیت الله العظمی آقای محمد تقی بهجت(رضوان الله تعالی علیه) را از طریق اخبار شنیدم و بسیار متأثر شدم، زیرا ایشان یکی از استوانه های علمی و معنوی ایران بودند که با رفتنشان خلأ بزرگی را ایجاد کردند که با هیچ چیزی جبران نمی شود./ ..... إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ انْثَلَمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا تُسَدُّ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَة.....[1]

بسیاری از مردم برای حل مشکلاتشان به ایشان نامه می نوشتند و حضرتش دستوراتی می فرمودند که این مطالب در کتابی با نام در محضر بهجت جمع شده؛ توصیه های ایشان به ذکر ها و توجه و اخلاص و عمل به معلومات خلاصه می شد، ایشان می فرمودند:« به آنچه می دانید عمل کنید تا به آنچه نمی دانید دسترسی پیدا کنید (مضمون حدیث معصوم)»

از جمله توصیه های ایشان در مورد مطالعه روز مره کتاب شریف جهاد با نفس« وسایل الشیعه» بود، ایشان می فرمودند:« هر روز سعی کنید یک حدیث از کتاب جهاد با نفس «وسایل الشیعه» را مطالعه کنید و سعی نمائید به آن عمل کنید، بعد از یک سال خواهید دید که حتماً عوض شده اید، مانند داروئی که انسان مصرف کند و بعد از مدتی احساس بهبودی می کند».

اینک چند حدیث از این کتاب شریف برای شادی روح آن عالم فرزانه تقدیم ارادتنمدان اهلبیت و علمای عامل می شود، که امیدوارم ما هم بتوانیم عامل به این احادیث باشیم.

1- امام صادق(ع) فرمودند: هرکس گناهی مرتکب شود، به او هفت ساعت مهلت داده شود تا توبه کند، اگر سه مرتبه، بگوید : أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیَّ الْقَیُّومَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ ، هیچ گناهی بر او نوشته نشود.

  وَ بِالْإِسْنَادِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً أُجِّلَ فِیهَا سَبْعَ سَاعَاتٍ مِنَ النَّهَارِ فَإِنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیَّ الْقَیُّومَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ لَمْ تُکْتَبْ عَلَیْهِ [2]

2- امام باقر(ع) فرمودند: همانا در جهنم کوهی است که به آن صَعَدا گفته می شود و در آن کوه دره ای است به نام سَقَر و به راستی که در آن دره چاهی است که به آن هَبهَب گویند، که هر گاه درِ  آن چاه برداشته شود، اهل دوزخ از گرمای آن به ناله و فریاد آیند، آن چاه منزلگاه متکبران است.

وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُیَسِّرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ فِی جَهَنَّمَ لَجَبَلًا یُقَالُ لَهُ الصَّعَدَا وَ إِنَّ فِی الصَّعَدَا لَوَادِیاً یُقَالُ لَهُ سَقَرُ وَ إِنَّ فِی سَقَرَ لَجُبّاً یُقَالُ لَهُ هَبْهَبُ کُلَّمَا کُشِفَ غِطَاءُ ذَلِکَ الْجُبِّ ضَجَّ أَهْلُ النَّارِ مِنْ حَرِّهِ ذَلِکَ مَنَازِلُ الْجَبَّارِینَ   [3]

3- برای هر دردی دوائی است و دوای گناهان استغفار است.

  وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا رَفَعُوهُ قَالُوا قَالَ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ دَوَاءٌ وَ دَوَاءُ الذُّنُوبِ الِاسْتِغْفَارُ  [4]

4- امام صادق (ع) از پدرانش از امیرالمؤمنین(ع) از پیامبر (ص) نقل کردند که حضرت فرمود: ای علی! پیش از چهار چیز به چهار چیز مبادرت کن؛ جوانی را پیش از پیر شدنت دریاب، سلامت خودت را قبل از بیماریت غنیمت بشمار، از ثروتمندی قبل از این که فقیر شود استفاده خیر کن، پیش از مردنت زندگی خود را غنیمت بشمار.

أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنْ مُوسَی بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ غَزْوَانَ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص بَادِرْ بِأَرْبَعٍ قَبْلَ أَرْبَعٍ بِشَبَابِکَ قَبْلَ هَرَمِکَ وَ صِحَّتِکَ قَبْلَ سُقْمِکَ وَ غِنَاکَ قَبْلَ فَقْرِکَ وَ حَیَاتِکَ قَبْلَ مَوْتِکَ   [5]

5- امام رضا(ع) فرمودند: براستی برای خداوند در هر روز و شب ندا دهنده ای است که ندا می دهد: ای بندگان خدا دست نگه دارید از معصیت خدا، پس اگر چهار پایان چرنده، کودکان شیرخوار و پیران قد خمیده نبودند، عذابی بر شما می فرستادم که به سبب آن کوبیده و ریزه ریزه شوید.

وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنِ ابْنِ عَرَفَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ مُنَادِیاً یُنَادِی مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْیَةٌ رُضَّعٌ وَ شُیُوخٌ رُکَّعٌ لَصُبَّ عَلَیْکُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً  [6]

این پنج حدیث تقدیم به روح حضرت آیت الله العظمی بهجت«رحمت الله علیه»، امیدوارم که با دعای ایشان در عالم برزخ ما هم بتوانیم پیروان خوبی برای اهلبیت با فضیلت پیامبر اعظم (ص) باشیم، إن شاء الله

شادی روح علماء اسلام و وارثان علم نبی مکرم(ص) بویژه مرحوم آیت الله بهجت صلوات:

اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم